Ik meen het. Het is een serieuze vraag. Ik weet niet wat ik met mijn lijf aan moet. Het is te zwaar, uitgezakt na een bevalling en ik voel het te veel aan gewicht dat ik mee zeul. Ik ben het tegelijk beu en aan de andere kant interesseert het me niet en wil ik het loslaten.

Ik weet echt niet wat ik met dat lijf van mij aan moet. Moet ik het aan het sporten zetten? Op een streng dieet? De situatie aanvaarden? Geen idee, maar eigenlijk kan het zo niet langer. Ik zoek excuses, overal. Natuurlijk weet ik goed genoeg dat het een ‘mindset’ is, dat ik de ‘klik’ zelf moet maken… Ik lijk er geen energie voor te hebben.

Andere prioriteiten voorop

In 2017 ben ik voluit voor m’n eigen zaak gegaan, heb ik deze blog verder uitgebouwd, ben ik een opleiding gestart en last but not least… Onze lieve zoon die al mijn tijd en liefde waard is. Het lijkt alsof ik het ‘afvallen’ er gewoon niet bij krijg. Niet in m’n hoofd en niet in m’n schema. Ik heb het al zo druk, met naar klanten te rijden, naar school, weekendjes weg voor Reismicrobe, …

Moet ik dan tijd van Morris weg nemen om te gaan sporten? Dat wil ik niet. En ’s avonds wil ik ook gewoon eens even in de zetel ploffen in plaats van een gezonde maaltijd te bereiden. Ach, het zijn excuses ik weet het. Vorig jaar stond ik in badpak in Het Nieuwsblad Magazine, ik aanvaardde mijn lichaam. Een halfjaar bevallen en ik gaf nog borstvoeding. Morris was alles dat telde. Deze week stond ik paginagroot in de Libelle, met een artikel over kapseltrends. Ik deelde de foto op Instagram en Facebook en kreeg massa’s lieve reacties. Heel fijn natuurlijk, maar tegelijk steekt het ook.

lijf

Op Instagram Stories zette ik bij de foto: ik zou beter eens wat afvallen. Want ik schrok van mijn ‘dikke kop’. Daarna kreeg ik ongelooflijk veel privé berichten van mensen die typten: ‘maar neen’, ‘je bent prachtig zo’, ‘je straalt’. Goed bedoeld en het deed me ook deugd. Maar het voelde ook zo verkeerd want hoewel ik straal (ja ik ben super gelukkig met ons gezin en het ondernemersbestaan, het is ooit anders geweest), ben ik niet gezond.

Het is wat het is. Geen excuses.

Zo is het gewoon, een mooie glimlach of niet… Ik ben te zwaar en geen beetje. Twintig kilo er af is nodig. Maar ik word moedeloos van het idee alleen al. Eten is een verslaving geworden: chips, comfortfood, geen blokje maar een reep chocola… Ik voel me ‘vettig’ nu ik het hier neerschrijf, maar het is de ruwe en harde waarheid. Ik ben veel te zwaar en ik herken mezelf niet meer. M’n kleren passen niet en ik voel me al lang niet meer mooi.

Dus in plaats van me te zeggen dat ik straal, een knappe madam ben, een mooie glimlach heb of helemaal niet moet afvallen zou je me beter een schop onder m’n kont geven. Zeggen dat m’n zoon een gezonde mama verdient, dat ik veel meer energie zou krijgen van een gezond lichaam, dat gezond koken heus niet zo moeilijk is en dat je zoon enkele uurtjes per week weg doen om te gaan sporten hem alleen maar ten goede komt ‘in the long run’.

En dan zeg ik ja dat ik dat allemaal wel weet. Maar dat ik alsnog geen idee heb wat ik met dat te zware lijf van me aan moet.

Weet je wat ik nog het ergst vind? Dat ik weet dat ik het kan, ik deed het eerder al. Toen ik 20 was, viel ik al eens 10 kilo af, toen ik 27 was (voor onze trouw) viel ik 13 kilo af… Het is weten dat je het daarna nog moet zien vol te houden. Dat het niet even tanden bijten is en klaar, maar dat het een levenslange strijd tegen de kilo’s is. Een gevecht waarvan ik niet weet of ik de energie, de moed of het doorzettingsvermogen heb om ze aan te gaan.

Zucht.

27 reacties

  1. avatar

    Nies, het zijn niet enkel de mama’s die er (soms) last van hebben hoor. Ook papa’s sleuren soms “zwangerschapskilo’s” mee. Het is inderdaad niet simpel om de tijd te vinden om te gaan sporten met een fulltime job en een kindje. Bovendien is zoals je al enkele malen hier hebt laten vallen, inderdaad de klik maken om te sporten. Jammer genoeg is dat ook bij mij nog steeds niet gelukt. Al denk ik er over na om toch terug te gaan fitnessen. Al vind ik dan weer dat ik met dat geld weer beter iets kan kopen voor de dochter 😉

    1. avatar

      Haha! Ik herken het. Ik wil wel graag gezonder leven en afvallen, maar precies niet graag genoeg 😉

  2. avatar

    Het is ook wat hè, moeder worden en zijn, in combinatie met onderbroken nachten, meteen weer aan het werk (hallo maatschappij! Na drie maanden ben je echt nog niet ontzwangerd). Geef jezelf ook de tijd! Een crash dieet is geen oplossing. Probeer kleine veranderingen toe te passen, net wat meer bewegen en minder ongezond eten, en geef je vooral de tijd. Zo probeer ik het te doen, al komt er van dat bewegen niet veel in huis (hoe doe je dat met kleine kinderen?). Ik eet nu vegetarisch en merk wel dat de kilo’s traag maar gestaag dalen. Kom op, je kan het! En je ziet er inderdaad echt goed uit, dus drastische maatregelen zijn ook niet nodig. ?

  3. avatar

    Heel herkenbaar wat je schrijft Nies. Tussen Eden en Anna (kind 4 en 5) viel ik 30kg af – ik was toen nog niet aan mijn streefgewicht. Toen werd ik dus opnieuw zwanger en euh ze is nu bijna twee jaar en ik weeg nog evenveel als na de bevalling. Sinds kort heb ik de motivatie gevonden om er eindelijk eens echt voor te gaan na twee jaar moderren en aanslepen.
    Samen met een vriendin heb ik project opgestart #afvallenmetsandraensofie we hebben reeds twee video’s op YouTube geplaatst en er staat ook een artikel op mijn blog, met de bedoeling om het niet alleen te doen, elkaar te steunen en herkenning te bieden.

    Ik sta sinds drie weken een uur vroeger op om ‘ s morgens op mijn loopband goed door te stappen voordat de kinderen wakker worden en de ochtend rush begint.

    1. avatar

      Op dit moment moet er 34 kg af.

  4. avatar

    Misschien een positieve noot hier? Het kan echt! Ik ben drie maanden geleden van ons tweede zoontje bevallen. Twee keizersnedes, twee keer lukte borstvoeding niet en gingen de kilo’s er absoluut niet vanzelf af. Na twee maanden na mijn eerste bevallig begon ik zelfs gewoon terug bij te komen. Toen kochten we tweedehands een crosstrainer, want ik wilde absoluut niet weg enkele keren per week om te sporten. Met sporten en weight watchers kreeg ik er toen vijftien kg af op enkele maanden tijd. Niet te snel want dat hou je niet vol. En op zondag altijd een zondigdagje, dat heb ik echt nodig en dan stagneer je minder makkelijk.
    Nu na mijn tweede bevalling hetzelfde scenario. Er moest 10 kg nog af. Nu doe ik het met de crosstrainer en de recepten van Sandra Bekkari. Ik eet gewoon gezond (de oudste eet trouwens smakelijk mee) en ik val af. Zes kg is er al af sinds 1 december, nog een dikke vier te gaan. En het gaat lukken, daar ben ik zeker van. Dit keer heb ik me trouwens laten sponsoren voor het goede doel, per kg die ik eraf krijg. Dat helpt écht als motivatie. Maar dit hele verhaal dus vooral om te zeggen: als je je er niet goed bij voelt, het kan echt. Het is een aanpassing, maar je voelt je zoveel energieker en beter met gezond eten. En shakes en die dingen zou ik echt niet kunnen! 🙂 Succes als je eraan begint!

    1. avatar

      Wauw Lore! Kei goed bezig… Ik vind het nog wel een ideetje, die crosstrainer. Hoef je tenminste niet van huis 🙂 Dikke chapeau, ik ben geïnspireerd, nu het nog omzetten naar de praktijk.

  5. avatar
    Veerle zegt:

    Ik heb net vol bewondering je eerlijk verhaal gelezen. Tijdsgebrek is iets wat iedereen heeft. Ik combineer 2 jobs + zelfstandig beroep werk 7 op 7, ook tot s avonds laat.. mij lukt het ook om te sporten. Gewoon vertrekken en niet nadenken en niet gelijk op de zetel doen. Bewegen voor je je avondmaal eet, dan is da sporten achter de rug en kan je na het eten in de zetel ploffen. Zorg dan voor makkelijk eten de dagen dat je wil sporten. Je kan beweging perfect combineren om samen met je zoontje te doen en ideaal voor je lijf. Pak s avonds na het eten het buggy, leg Morris erin en ga een uur stevig doorwandelen. Keigoed voor je lijf je spijsvertering je darmen.. En dan hoef je je kindje niet te missen! 2 vliegen in 1 klap!

    1. avatar

      Je hebt helemaal gelijk hoor! Het is een excuus als een ander. Wat dat wandelen met Morris betreft: top plan. Ik doe het nu al regelmatig, ik neem nu soms niet meer de auto om hem naar de opvang te brengen, maar ga te voet. Sporten kan je denk ik inderdaad altijd wel ingepland krijgen als je wil. Het is die klik maken hé… Hopelijk komt die eens 🙂

  6. avatar

    Zooooo herkenbaar. En die complimenten komen op den duur ook niet meer binnen. Ik zou er ook 20 kwijt moeten (plus die van de zwangerschap nog). Vooral die strijd tussen ‘het is gewoon doen’ en ‘ het is goed zo’ , is zo moeilijk. Ik zie het gewoon niet zitten om heel mijn leven op mijn eten te letten. Het gaat er zoveel sneller bij, dan eraf. Ik steun je, wat je ook kiest. Je bent een knappe madam en mag zo blijven, maar als je je niet goed voelt en er iets aan wil doen steun ik je. Ik moet ook nog even nadenken hoe ik het ga aanpakken

    1. avatar

      Ja kaka hé … Pppff, ik word er eerlijk gezegd wat moedeloos van. Exact wat jij zegt van je hele leven er op te moeten zitten letten. Ik ben ook gewoon echt een ‘boefer’. Ik kan gemakkelijk een hele zak chips op zonder verpinken en dat is gewoon niet oké. Ik wou dat ik de moed had om er iets aan te doen… Ik steun jou ook!

    2. avatar

      Aan de ene kant klopt het dat je je hele leven op je eten moet letten. Maar, je moet dat anders bekijken! Om af te vallen moet je op je eten letten en doen wat nodig is daarvoor, eens je op gewicht bent moet je verder opletten MAAR heb je wel de luxe om toch eens een lekker chocolaatje te eten of lekker eens ongegeneerd te gaan uit-eten. Ja, je kan dat niet elke dag doen maar je kan het wel nog doen. Het is niet omdat je er nu voor beslist om dat lekkere chocolaatje dat nog in de kast naar je ligt te lonken niet gaat opeten dat het misschien morgen niet in je dag kan ingewerkt worden of volgende week. Het is niet dat je nooit meer chocolade mag eten.

      Of vul chocolade in voor ander eten 😉

      Kop op, jullie kunnen dat! Bedenk ook eens hoeveel extra energie je zal ervaren eens je goed vertrokken bent.

      1. avatar

        Thanks voor de aanmoediging Sofie… Ik hoop echt dat het me gaat lukken. Eerst nog die klik ergens maken. Maar als jij het kan met al je activiteiten en je vijf kids dan moet mij dat zeker ook lukken 😉

  7. avatar

    Hey Nies, ik begrijp je helemaal. Ik heb ook jaren gevochten tegen de kilo’s, ik moet nog maar naar een reep chocolade kijken en ik kom al bij, zeg ik wel eens lachend. Komt daarbij ook dat ik ooh zo graag eet, het ooh zo gezellig vind om een glas te drinken en er kaasjes bij te hebben en dat ik moeite heb om een bakker voorbij te lopen zonder eclair te kopen, want ja het is toch zoooo lekker. Enkele jaren geleden was ik het beu om dat gevecht telkens opnieuw te moeten leveren, ik wou mijn gewoontes aanpassen en wel voor goed zonder finessgoeroe te worden of zonder in extremen te gaan, just me, maar dan gezonder en nog steeds vna het leven genietend. Langzaam maar zeker ben ik ze beginnen op te bouwen, stap voor stap. We zijn een goed aantal jaren verder en het lukt me, en zeer goed zelfs! Meer nog, ik denk er eigenlijk niet meer bij na. Ik heb ondertussen al een jaar of 7 hetzelfde gewicht zonder dat k het gevoel heb aan gezelligheid en plezier te moeten inboeten. Ik denk dat een programma op maat van jezelf uitwerken dat jij ziet zitten en dat haalbaar is voor jou, de truc is. Stapje bij beetje, zodat het niet onmogelijk lijkt en je trots kan zijn op elke stap. Dat het je lukt, daar twijfel ik niet aan. Veel succel in ieder geval!

    1. avatar

      Hoi Els… Dat is helemaal super! Het gevoel niet te hard te moeten inboeten en toch resultaat kunnen boeken. Goed gedaan! Wij hebben hier ook al regelmatig onze levensstijl aangepast, en dat lukte vaak voor een tijde. Maar we moeten er eentje vinden die voor ‘altijd’ haalbaar is! Thanks voor je succes 🙂

  8. avatar

    Hoe een schoon madam ge zijt, en hoe schoon je op die foto staat en straalt! Toch, na alles wat ik lees lijk je me niet gelukkig met je lijf? Dan moet je er wat aan doen. Niet voor een ander, maar gewoon voor jezelf! Klinkt cru, maar het speelt in je hoofd. Ik ben ook gestart na de zwangerschap, dus ik ben #TeamRegime. (AH heeft trouwens geniale voorverpakte gezonde dingen die mega lekker zijn en snel in de mond gaan!)

    1. avatar

      An-Sofie, niks grof! Ge hebt groot gelijk. AH is inderdaad geweeeeeeeldig. Gisteren nog lekker en gezond maaltijdsoepje van gegeten, alleen maar water bij moeten doen. I love it. Heb jij nog tips van de AH?

  9. avatar

    Idem hier Nies, schuldig! Er moet hier zeker een kilo of 8 af. Alles blubbert en ook mijn kleding past niet meer mooi. Ik weet dat ik gezonder moet eten, terug moet gaan sporten (het was ooit beter op dat vlak). En dan zit ik in de zetel en hoor ik die Mars roepen en denk ik “goh ja, tis toch al om zeep.” Willen we er samen een projectje van maken?

    1. avatar

      Oh schattie, nu ga ik hetzelfde doen wat ik niet wil dat mensen bij mij doen maar ik kan het niet laten 🙂 Jij ziet er toch kei goed uit! Waar zitten uw overtollige kilo’s? Ik vind dat je een prachtig figuur hebt… Maar als jij er nog kwijt wil, snap ik dat helemaal. Dat projectje is geen slecht plan!

  10. avatar

    En toch, zelfs al zeg jij dat je het allemaal weet… je moet het gewoon doen. De eerste stap is al gezet, je hebt erkent dat je er iets aan moet doen. En de tweede stap, je weet ook wat. Nu het gewoon doen. Just do it is niet zomaar een holle slogan van een sportmerk. Dat, en dat niemand het voor jou kan doen. Wij kunnen lezen, wij kunnen reageren, maar dat sporten, dat moet je toch écht zelf doen. Idem voor dat gezond koken. Komop, je kan het! Doe het!

    1. avatar

      Je hebt gelijk! Bedankt voor je aanmoediging 😉

  11. avatar

    Ik snap je volledig… ook bij mij zouden er wel makkelijk best 20 (of 15) kilootjes af mogen. En ook hier lukt het niet in het schema – te moe, te weinig fut, maar dan bedacht ik mezelf: kilo’s verliezen moet je niet in een bepaalde tijd doen, maar traag. En ik wil ook altijd veel te rap dingen (lees: ik ben veel te ongeduldig), maar Rome werd ook niet gebouwd in een dag. Dus had ik mezelf een doel opgesteld deze eerste drie maanden. Ietsje gezonder eten en meer water drinken. Ik maak toch meer slaatjes klaar voor mezelf en ik probeer ook tijd uit te trekken ‘s morgens voor een stevig ontbijt – pas dan voel ik dat ik veel minder de neiging heb om naar iets vettigs te grijpen in de namiddag. En ok, er zijn dagen dat ik toch chocola snoep, maar geen hele reep meer. En er zijn dagen dat ik toegeef en een blik cola drink, maar dan blijft het ook bij eentje. Dus stap voor stap gaat het wel beter. En ik voel al aan die ene strakke jeans dat die al beter past rond mijn dikke buik. Wie heeft er een weegschaal nodig als je een spannende skinny hebt liggen thuis? 😉 Veel succes en don’t let it get to you. Je bent supermooi, ik zou er ook zo willen uitzien hoor!!
    Liefs, Inge

    1. avatar

      Stap voor stap, je hebt groot gelijk Inge! Snel afvallen is ook helemaal niet goed. Je doet het toch maar, mag je trots op zijn! Succes 🙂

      1. avatar
        Kristel zegt:

        Ook ik herken dit volledig.. nooit echt mager geweest, maar wel okee. Na mij dochtertje heel wat bijgekomen en dat is er toen niet af geraakt 🙁 na mijn zoontje weer op gewicht geraakt van voor mijn tweede zwangerschap, maar dat was dus nog 10 kilo(15 kilo te veel)… nu sinds drie maanden ook de klik gemaakt om gezonder te eten (geen boterhammen met choco meer, geen cornflakes), meer water te drinken, en toch iets minder te eten… een keertje pizza of frietjes laat in niet liggen, want anders hou ik het toch niet vol. Nu is er 8 kilo af en moet zeggen dat dat al geweldig voelt! Ik ben nog te zwaar maar het is een stap in de goede richting. Maar het is niet gemakkelijk 🙁 veel succes!! X

        1. avatar

          Wauw Kristel! Duidelijk goed bezig. Altijd focussen op wat je wel al hebt, die 8kg is niet niks. Goooooooo Kristel 😉

  12. avatar

    Ik snap je volledig Nies….Ik viel na Ivonne op 3,5 jaar tijd eindelijk 20 kg af. Dat ging instukjes en beetjes en nu zou ik er nog 5 moeten verliezen en eigenlijk 7 om ideaal te zijn. Het afvallen eens ik een klik maak lukt prima, maar het is dat volhouden. Het is zoals je zegt, als ondernemer kom je vaak later thuis en dan is het nog even snel iets in je mond proppen en vaak wacht ik te lang met eten zodat ik enkel nog iets van ‘comfortfood wil’…. Maar onze kinderen verdienen gezonde mama’s. Ook ik vind dat je straalt maar snap je punt. We moeten onszelf ook goed voelen.

    1. avatar

      Zo is het. Ik kijk naar je op hoor, op alle gebied en zeker op dit gebied. Twintig kilo afvallen is niet niets. Je hebt het toch maar gedaan. Ik hoop ooit die kracht ook te vinden…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *