Kletsen op mijn blote poep! Sinds 3 februari postte ik niets meer op Reismicrobe. Al drie weken lang geen nieuw leesvoer op de blog. Geen nieuwe bezoekers, geen stijgende cijfers, geen reacties, … Stil. Ik ben het afgelopen jaar kei hard gegaan voor mijn blog, en of dat opleverde. Misschien had ik het even gehad? Of was het gewoon omdat ik het privé zo druk had met het ene feestje na het andere. Ik kan er moeilijk de vinger op leggen. It happens.
Meer dan eens verbaas ik mij over mijn bezoekersaantallen, de reacties die ik on- én offline krijg. En wil blijven krijgen, laat daar geen twijfel over bestaan. Even dacht ik dat mijn woorden op waren. Dat ik geen inspiratie meer had, maar dat klopt niet. Mijn IPhone staat vol titels voor mogelijke artikels.
Dus geen idee hoe het komt, die writer’s block, en ik wil het niet groter maken dan het is. Binnen twee weken vertrek ik naar Cyprus, om een hoop nieuwe inspiratie op te doen maar vooral voor een deugddoende vakantie.
Februari was anders wel een top-maand voor Reismicrobe. Begin februari ontdekte ik nog eens onze eigen hoofdstad Brussel, sliep er in een fijn hotel én ontmoette een hoop reisbloggers op de Bloggers UTD van Sound Of C. Loved it! Een weekend later met het gezin (ouders, broers, echtgenoot & schoonzus) naar Zeeland. Ons jaarlijks uitje (vorig jaar ontdekten we de Westhoek) dat meestal bestaat uit wandelingen en gezelschapsspelletjes.
Maar februari was ook druk en stresserend, waardoor de zin om te schrijven en te creëren wat achterbleef. Ik werk ondertussen ook nog steeds voor de werkgever waar ik begin december ontslag gaf. Ik denk dat ook dat weegt. Je elke dag opladen voor een job waar je hart niet meer ligt, maar ook afscheid nemen. Van collega’s die je zeven jaar lang elke dag zag.
Geen nood lezers, ik ben er nog! Ik blijf reizen. Ik blijf plezier hebben in het bloggen, het jullie warm maken voor een bestemming. Februari was super fijn, druk en lichtjes stressy. Sorry voor de radiostilte hier op de blog. I’ll be back!
P.S. Binnenkort snel meer over Hotel Bloom!, het super toffe hotel waar ik verbleef tijdens m’n bezoekje aan Brussel. Wafels bij het ontbijt? Verkocht!
Hardcore toerist in ons eigenste hell hole, Brussel.
Weer of geen weer, op onze jaarlijkse weekendjes wordt er gewandeld!
Tijd voor romantiek op het strand van Wemeldinge.
15 reacties
Ik zag alvast op instagram heerlijke foto’s van Cyprus langs komen! Ook hier eventjes weinig tijd en zin in de blog wegens heel drukke tijden op het werk, en dan mag die laptop ook gewoon dichtblijven thuis. 🙂 Gewoon verder genieten van het leven en dan komen die woorden wel vanzelf!
Maak je geen zorgen dat je al eventjes niet meer geblogd hebt! Je moet bloggen omdat je wil en niet omdat het moet. Ik ben alvast benieuwd naar je verdere verhalen!
Is waar! Het komt wel weer.
Leuk dat je terug bent 😉 Bloggen moet je wel vooral doen als je er tijd en zin voor hebt. Die twee dingen komen hopelijk wel weer vanzelf terug! En ik ben zo benieuwd naar je reis in Cyprus… hopelijk is je writersblock tegen dan wel weer over 😉
Dank u Marijke! I will be back 🙂 Tijd is echt hetgeen me soms ontbreekt, elk weekend vliegen wij van hier naar daar. Sociale verplichtingen, weet je wel. Allemaal leuk maar dat zorgt er natuurlijk voor dat er nog weinig ruimte voor creativiteit over is. Maar inderdaad, dat valt wel snel terug in z’n plooi. Ik tel ZWAAR af naar Cyprus!
Dit is al de twede die ik lees over een writers block… misschien heb je de lente nodig, zon, nieuwe energie. Komt zeker goed met je tripje naar Cyprus!
Haha, dat is toevallig! En absoluut waar, een lentezonnetje zou ook al veel doen.
Over een writer’s block kan ik anders wel meepraten. Sinds mijn moeder begin november overleden is, kom ik nog nauwelijks tot schrijven toe. Soms lukt het me nog, maar de updates op de blog zijn de laatste tijd schaars. Ik heb wel voldoende ideeën, maar de zin ontbreekt me meestal. Met de lente in zicht en minder donkere dagen zoals in de winter hoop ik dat het binnenkort toch iets zal beteren.
Oh Serge.. Dat geloof ik, dat dat het extra moeilijk maakt. Sterkte, trouwens! Het komt allemaal wel weer terug, we moeten het gewoon wat tijd geven en het niet als een grote ramp zien maar als een tijd om te herbronnen.
Ik denk inderdaad dat dit de eerste blogpost is die ik van je lees sinds ik je ontmoette 😉
Dat klopt Annelyse! Maar er staan er genoeg op van ’t verleden die interessant zijn hoor 😉 En veel ideetjes voor een hoop nieuwe!
Ik dacht al, waar blijven die posts? Nee hoor, af en toe offline gaan en opladen is ook nodig, zeker in jouw situatie. Vooral aan jezelf denken en doen waar je zin in hebt en wat goed voelt. Ik weet het zelf maar al te goed. Cyprus is een schitterend eiland. Toen ik terug naar Nederland moest vliegen na twee weken Cyprus had ik zelfs een beetje last van Cyprus verdriet zo mooi vond ik het daar haha De kust is prachtig maar ga vooral ook het binnenland in, het is een verrassend mooi eiland! Ik weet in ieder geval zeker dat je daar een hele fijne tijd tegemoet gaat en met bordevol inspiratie en energie terug komt! 🙂
Oh, je hebt me nog meer zin doen krijgen Stéphanie! Nog 11 daagjes en we zijn weg. Nog inside tips die ik zeker niet mag missen?
Gelukkig, daar ben je weer! Af en toe een break mag, even opladen. Aangeven als je lijf daarom vraagt! Op naar nieuwe verhalen! Welcome back.
Dankjewel Daphne! Een nieuwe Nies is opgestaan 😉