10 dingen die je alleen herkent als je in Rome bent geweest

Sommige dingen weet je alleen als je in een stad of land hebt rondgelopen, gegeten en geslapen hebt. Voor Rome is dat niet anders… Mijn lijstje met dingen die je alleen herkent als je in Rome bent geweest:

Je mond staat constant open. Rome wordt niet voor niets een openluchtmuseum genoemd. In welke wijk je ook rondloopt, op elke hoek valt iets te zien. Je vervalt nogal vaak in een ‘wauw’.

Oranje op het verkeerslicht… De eerst dag wacht je braaf. Maar al gauw weet je: doorlopen! Als voetganger hoef je niet te wachten op groen, ook bij oranje mag je nog vrolijk oversteken. Het blijft namelijk amper enkele seconden groen. Rome zit overval auto’s, wat soms wat wegneemt van de charme van de Eeuwige Stad. Voor het verkeer geldt: gewoon gaan. Niet bang zijn, DOEN!

De buurt rond het station, Termini is niet bijzonder gezellig. Lekker handig om te slapen, want het krioelt er van de hotels maar na één keer een maaltijd te hebben verorberd in een van de miezerige toeristenrestaurants weet je beter. Not again!

Pakistanen! Overal Pakistanen. Aan elke bezienswaardigheid duiken er enkelen op. Ze verkopen rozen, dansende knuffelbeertjes, armbandjes, … In het begin van je citytrip vind je ze nog wel grappig, en laat je ze begaan. Al gauw weet je: ik kijk geïnteresseerd, ik geraak er niet meer vanaf. Dag 2 negeer je hen al vriendelijk. Let ook eens op de verkopers als het begint te regenen: opeens verkopen ze allemaal paraplu’s!

Vaticaanstad: iedereen lijkt gewonnen voor papa Francesco. De vriendelijke paus! Elke reisgids raadt je aan in om in alle vroegte naar de Sint-Pietersbasiliek of Vaticaanse musea te gaan. Maar héy, je bent toch niet op reis om je wekker om 6 uur te zetten? Dus trap je in de val en ontdek je om 11u een overvol Sint-Pietersplein. Teleurgesteld druip je af en neem je je voor voortaan altijd vroeg op te staan voor zulke bezienswaardigheden. (yeah right!).

Uiteraard wil je het nodige respect tonen, dus kleed je je zedig in Rome want op elk plein (behalve op Campo De Fiori) staat wel een kerk en de meesten zijn ook een bezoekje waard. Schouders en knieën bedekt! Eerst durf je niet zonder een kerk binnen. Even later trek je je het niet meer aan  als je je mini-jurkje aan hebt, want veel toeristen doen het. En de pastoor zal me wel niet buiten jagen zeker?

Yep! Italianen zijn charmeurs, bijna allemaal. En ze zijn er goed in. Eerst geloof je hen, en denk je dat je de enige bent van wie de telefoonnummer gevraagd wordt. Op mijn vorige trip zei een ober tegen mijn moeder: “Ooh beautiful sisters”. Mijn moeder denkt nog steeds dat hij ons echt voor zussen aanzag. Dit leer je snel af! Gladde mannen, die Italianen!

Eens je door hebt dat het in Rome echt constant super druk is, bedenk je jezelf: hé, waarom niet bij het vallen van de avond of in de pikkedonker eens langs het Pantheon of de Trevi-Fontein gaan? Het Colloseum is verlicht ook een parel!

Mooie nieuwe metrostellen sjeezen onder Rome’s oude ruïnes, en daar sta je dan: het is je halte en je moet er af maar aan welke kant? Na enkele ritjes heb je het door: als de omroeper ‘sinistra’ zegt, stap je links uit. Zegt ie ‘destra’, stap je rechts uit. Ik wist dit toch graag op een overvolle metro: drummen geblazen!

Als je in Rome bent wéét je: ik ga naar de Trevi-fontein en gooi een muntje over mijn linkerschouder, want dan.. En alleen dan… Kom ik terug. En elke keer doe je dat. (Verdorie! Dan is het mijn laatste keer geweest, de fontein stond afgelopen weekend in de stelling… )

Muntje gegooid of niet, ik hoop toch te blijven terugkeren!

Ti amo Roma.