Daar is ie dan: onze zoon. Onze trots. Onze langverwachte held.
Bijna 3 weken geleden werd ik mama. Wat een ervaring. Wat een rollercoaster.
Maandag 26 september ben ik uitgerekend, die dag worden we nog verwacht bij de gynaecoloog. Het is de assistente die ons ontvangt. Ze vraagt of ze moet checken of ik al ontsluiting heb, en of ze me moet strippen (een techniek die de bevalling op gang kan brengen). Ik bedank hiervoor. Morris wordt klein geschat, en ik laat ‘m liever ‘nog wat zitten’, hij moet maar komen wanneer hij wil komen.
Maar goed ook want die nacht begint het. Snel, hevig, prachtig, overweldigend. Het hele bevallingsverhaal vertel ik jullie graag later. Beloofd!
Ik vond deze quote een paar dagen na mijn bevalling en dit voelde helemaal zoals ik het beleefd heb: “the body achieves what the mind believes”. Op 27 september om 7.57u wordt ons meneertje Morris geboren.
Ik heb zoveel te vertellen, maar alles op zijn tijd. Ik wil jullie uitgebreid vertellen over mijn bevalling, over mijn 2 super vroedvrouwen, het geweldige ziekenhuis, over onze reddende engel de osteopate, over de zwangerschapscursus die Geert en ik volgden, de bemoedigende boeken die ik las, … Maar zoals ik al zei.. alles op zijn tijd. Ik heb mijn handen vol en ik wil voor elke blogpost tijd kunnen maken. Ik heb bepaalde inzichten gekregen tijdens mijn zwangerschap en bevalling waarvan ik het gevoel heb dat ik ze met jullie moet delen, omdat niet alleen ik er iets aan kan hebben.
Wat ik wel al kan zeggen, is dat ik mijn eigen pad heb gekozen. Beslissingen genomen tegen de stroom in. Mensen tegen de borst gestoten. Maar ik heb het op mijn manier gedaan. Ik ben daar trots op. Op mijn keuzes, op het feit dat ik mijn hart gevolgd heb. Morris is ter wereld kunnen komen op ZIJN manier en op ZIJN tijd.
Lieve en Hannah van vroedvrouwenpraktijk Hikketein: jullie zijn goud waard. Ook over hen wil ik binnenkort zeker ook een blog schrijven. Zelfstandige vroedvrouwen zijn de hemel op aarde, ik raad het iedereen kei hard aan. Een vertrouwd gezicht is zoveel waard, tijdens alle fases!
De roze wolk. Het is er goed vertoeven. De nachten zijn er kort, onze ogen klein maar ons hart zit vol. Bomvol. Met vlinders, met tranen van geluk, met vele kusjes op dat kleine hoofdje, met vol ongeloof naar je partner kijken: ‘is ie van ons?’.
Ik hoop snel een béétje een ritme te vinden, maar ik weet dat ik mezelf niets mag wijsmaken. Morris gaat nu voor op alles, en zo hoort het. Maar tussen het voeden, verschonen, wassen en plassen door hoop ik hier snel weer iets te kunnen delen met jullie.
Want nogmaals, ik heb zoveel te vertellen. Het was een lange, maar mooie weg. Naar ons Meneertje Morris. Welkom kleine jongen.
11 reacties
Prachtig en ontroerend geschreven!! heel benieuwd naar komende verhalen… geniet met volle teugen!
Prachtig geschreven. Nogmaals van harte gefeliciteerd en geniet! 🙂
Prachtig geschreven 🙂 Geniet van de kleine jongen en de rest van de verhalen volgt vanzelf wel een keer.
Mooi geschreven!! Geniet van je roze wolk, je prachtige mannetje en het samen zijn met z’n drietjes!
Wat mooi geschreven! Nogmaals van harte gefeliciteerd! Geniet ervan!! En wat betreft dat ritme… relax… dat komt vanzelf. Onze jongste is 2, ik geloof dat we nu zo ongeveer een ritme hebben… dat soms even weer flink verstoord wordt, haha.
Nogmaals proficiat voor jullie kleine lieverd! Ik vind het prachtig dat je ondanks de reacties van anderen je eigen pad hebt gekozen. Doe zo voort! 😉
Zálig om te lezen dat mijn allerliefste ex-collega Lieve jullie met raad en daad heeft kunnen bijstaan! Geniet, van jullie mannetje, van elkaar, van deze prachtige maar ook heftige tijd!
Wat een prachtig meneerjte! Geniet van jullie wondertje
Wat mooi om te lezen en gefeliciteerd! Het lijkt mij ook zo bijzonder om een kindje te krijgen… Geniet er van met z’n drietjes en ik kijk uit naar al je verhalen!
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon, Morris! De zwangerschap zou een bijzondere tijd zijn geweest en er komt nog zoveel meer op jullie af. Geniet!
<3<3<3<3<3