Staalbouw woning: binnenkijken bij een blogger

Een eigen huis, zelf gebouwd. Wij droomden er niet van. Eerlijk. Maar na een frustrerende zoektocht naar een koopwoning werd het een optie. Op 12 juli 2010 kopen Geert en ik een bouwgrond in mijn geboortedorp Loenhout. In de traditionele bouw vonden wij onze goesting niet. Alles was gezien, alles was gedaan en wij hadden letterlijk géén baksteen in onze maag. We overwogen om af te wijken en op zoek te gaan naar alternatieve manieren van bouwen. Als we dan toch een huis zouden bouwen, waarom dan niet meteen een speciaal exemplaar?

Staalbouw sprak ons direct aan, de woningen zijn strak en modern. Een snel bouwsysteem dat niet weersafhankelijk is. Graag! Vijf jaar geleden was deze vorm van bouwen nog nagenoeg onbekend. Tenminste, als het over gezinswoningen gaat. Bedrijven zat die hun gebouwen lieten optrekken in staal. Maar als wij offertes vroegen, kregen wij gekke blikken: een staalbouw woning? Ondertussen is het bouwen in staal, gelukkig, al beter ingeburgerd.

Wij zouden het nooit anders meer willen. Elke dag nog zijn wij blij met onze keuze. Wat ook zo leuk is, is dat je je staalbouwwoning kan afwerken zoals je zelf wil. Naast de gangbare materialen in de woningbouw zoals gevelsteen, hout, vezelcement, kunststof,… zijn ook de industriële bekledingen zoals sandwichpanelen, betonnen gevelpanelen, … een optie. Keuze genoeg!

Meer technische informatie over staalbouw lees je hier.

In 2010 zetten we onze kribbel onder een papiertje et voilà: wij zijn grondbezitters. Tegelijk spannend en eng. Het avontuur kan beginnen. By the way: die foto! Jonkies 🙂

Anderhalf jaar later is het zover. Na maanden van hard voorbereidend werk (met architect, aannemers, bank, ..) en sparen als een malle kunnen we starten. In februari 2012 kom ik thuis van het werk en staat DIT op onze bouwgrond.

De maanden erna gaat het snel. Begin mei starten de elektriciteitswerken al en eind mei worden de ramen geplaatst. Amper vier maanden na de effectieve start (voorbereidend werk niet mee gerekend). In juni laten we onze betonnen vloer storten.

Juli en augustus zijn gereserveerd voor hard labeur van onze kant: wij plaatsen samen met mijn handige schoonvader zelf de gyproc in ons huis (zij vormen de muren en het plafond). In september komt de keuken. Oh ja, tussen door verloven we ons ook nog even en in oktober en november werken we af, schilderen we alle muren en … In december is het dan eindelijk zo ver: de verhuis! Met deze foto halen we zelfs De Gazet Van Antwerpen in een reeks artikels over alternatieve woningbouw.

Na onze verhuis, krijgen we veel bezoekers over de vloer. Nieuwsgierigen maar ook klanten van onze architect die een voorbeeld van zijn werk willen zien. Onze architect nam ook enkele foto’s voor zijn portfolio dat resulteerde in deze mooie reeks. Kijk je even binnen bij ons?

De credits voor deze foto’s zijn voor onze architect Chris Van Cammeren van MUO Architecten. Ik hoop over een twintigtal jaar, als we dit huis ontgroeid zijn, opnieuw met hen te bouwen. Bigger and better 🙂 Ondertussen wonen wij hier 3 jaar en hebben we geen seconde spijt gehad van onze stalen woning.

Jammer genoeg, waarschijnlijk herkenbaar, moet er ook nog ’t een en ’t ander afgewerkt worden. Die centjes spenderen wij liever aan reisjes maken en dus hebben wij tot op de dag van vandaag nog geen deuren op de bovenverdieping. Liever een citytrip dan een deur? Ik wel! Toch ben ik blij dat we ons dik vijf jaar geleden aan de stap en de investering gewaagd hebben.

Wat vinden jullie van deze manier van bouwen? Zouden jullie het aandurven?