Voor ik ook maar iets neerschrijf hier, een dikke ‘DANKJEWEL, DAT DEED DEUGD’ voor alle lieve reacties op de blog over mijn miskramen: op Facebook, in een comment op de blog, in real life, in een persoonlijk berichtje, een telefoontje of jawel, gewoon op straat. Zwanger worden, en blijven, is duidelijk niet voor iedereen vanzelfsprekend. Zo blij dat ik alle wensouders met mijn artikel wat hoop en erkenning heb kunnen geven. En ook een beetje sorry want zonder dat ik het wilde heb ik blijkbaar heel wat mensen een traantje doen wegpinken.
Ondertussen ben ik 22 weken zwanger, en zit mijn hoofd natuurlijk vol gezonde spanning en vragen. Het is zo nieuw. Ook wat betreft het reizen, wat gaat dat geven? Toegegeven, ik ben een beetje bang. Ik ben wat onzeker over onze ‘reistoekomst’. Gaan we überhaupt nog wel kunnen reizen? Gaan onze reizen er heel anders uit zien? Is het waar wat mensen zeggen… dat het gedaan is met avontuurlijk rondreizen? Zal ik nog wel zin hebben om te reizen? Ik kan met al mijn vragen bij ervaringsdeskundige Tikva terecht, jippie!
Meet Tikva! Tikva is blogger en ken ik een beetje van Twitter, een klein wereldje met al die reisbloggers onder elkaar. Nu wij zelf een kindje verwachten, kijk ik natuurlijk iets meer op blogs van gezinnen. Tikva en haar man Marcel hebben een dochter en bloggen over het reizen met kinderen op Gezin op reis. Leuk voor mij dus om nu extra veel te komen lezen bij haar. Nog leuker om haar te mogen interviewen.
Reizen met kinderen, hoe is dat nu echt?
Tikva,
– Heb jij veel zwanger gereisd? Tips voor deze blogger met een buikje?
Vrij vroeg in de zwangerschap ben ik nog 10 dagen in mijn eentje gaan backpacken door de Balkan en bij 6 maanden samen met mijn man nog een paar dagen naar Polen geweest. Ik was eigenlijk de hele zwangerschap te moe om überhaupt aan reizen te denken. Mijn tip is dan ook vooral om niet te veel te moeten van jezelf en indien mogelijk wat meer te betalen voor een fijn hotel zodat je in ieder geval een goede nachtrust hebt.
– Wat is het leukst & het minst leuk aan het reizen met kinderen?
Het leukst is dat echt met open armen wordt verwelkomd, als reiziger met kind ben je buiten de westerse wereld echt een bijzonderheid. Mensen nodigen je thuis uit, onze dochter krijgt overal cadeautjes en veel aandacht. Ook zien we de wereld door haar ogen; kinderlogica is echt heel bijzonder. Zo zijn boeddha’s heel interessant want hij krijgt eten dus wanneer eet hij dat dan op? En waarom hebben sommige Boeddha’s een jasje aan (“mama, het is toch niet koud”), oh en non dat wilde ze ook worden want die hebben zulke mooie roze jurken. Hoe ouder ze wordt hoe meer we hiervan genieten.
Het minst leuke vind ik dat je sommige activiteiten echt niet meer samen kunt doen. Vroeger gingen we samen duiken, deden lange wandeltochten en we hebben zelfs de Kilimanjaro beklommen. Nu beperken we onze sportieve activiteiten tot dingen die je in een dag kunt doen en wisselen we elkaar af. Dat betekent wel dat de persoon die niet op pad is de hele dag met onze dochter is wat best pittig kan zijn. Aan een goed nachtleven in een stad hebben we ook niks meer, maar gelukkig zijn er ook genoeg hotels of guesthouses met gezellige gezamenlijke ruimtes om ’s avonds te chillen.
– Hoe ga je om met criticasters die niet geloven dat het mogelijk is om met kinderen te reizen?
Die verwijs ik naar mijn blog en vertel ik dat we met onze dochter bij 10 weken al naar Curaçao gingen. Ze is nu 3 jaar en we zijn op 3 continenten en meer dan 20 landen geweest met haar. Ook heeft ze meer dan 20 keer gevlogen zonder problemen. Al die hororverhalen over vliegen met baby herken ik totaal niet.
Helaas zijn criticasters ook daarvan niet onder de indruk. Of ons kind is volgens hun echt een wonderkind of ze beginnen er dan over dat bij leeftijd x (vul maar in) of als er meer kinderen komen het echt wel afgelopen zal zijn. Of de echte dooddoener: kinderen vinden de camping om de hoek ook leuk…. Ja misschien wel, maar wij als ouders niet.
Zelfs op reis ga je nog mensen tegen komen die het maar niks vinden dat je op vakantie bent met een kind. Vooral jonge backpackers, misschien wel omdat dat af doet aan hun eigen tofheid. Want hoe stoer ben je als zelfs mensen met een kind het doen. Daar staat tegenover dat de overgrote meerderheid van de medereizigers gewoon hartstikke leuk en positief is.
– Kan je nog avontuurlijke reizen maken met kinderen?
Absoluut, we maken veel korte trips in Nederland en de buurlanden maar voor onze lange vakantie gaan we altijd ver weg. Een groot deel van de reizen die we maken zijn in de ogen van anderen avontuurlijk, Cambodja, Panama, Myanmar en eind dit jaar gaan we 2 maanden reizen door Zuid-Amerika voor onze dochter leerplichtig is.
Wel moet je rekening houden met de leeftijd van je kindje. Tot 1 jaar hijs je je kindje nog makkelijk in een draagzak en slapen ze veel. Heb je geen huilbaby en ben je zelf een beetje flexibel dan ligt vrijwel de hele wereld met uitzondering van malariagebieden voor je open. Zodra ze gaan lopen is het lastiger.
We zijn gaan backpacken door Vietnam, Cambodja en Thailand met onze dochter toen ze 13 maanden was. Het reizen zelf was heerlijk maar de busritten een drama. Mevrouwtje was een vroege loper en dat ze dat 8 uur lang niet mocht doen in de bus ging er niet in. Het jaar daarop hebben we dus maar een auto gehuurd, ideaal want daar sliep ze lekker. Maar omdat je ook niet meer de goedkoopste accommodatie kiest en we nu vaker in een restaurantje eten in plaats van op straat kost een vakantie wel een stuk meer dan vroeger.
Afgelopen jaar, toen ze 3 was, zijn we wel weer gaan reizen met het openbaar vervoer en nu ging het wel goed. Bovendien is ze nu nog in de leeftijd dat ze ook makkelijk in een fietstoeltje past of dat we haar ook nog wel kunnen dragen. De volgende uitdaging is denk ik dat ze te zwaar voor ons is om te dragen maar dat ze nog niet sterk genoeg is om zelf grote afstanden te lopen of fietsen.
– Wat is iets dat je zeker moet kopen als je wil reizen met een baby?
Wij zweren echt bij de Deryan Travel Cot. Dit is een ideaal tentje in baby- of peuterversie waar je kindje altijd overal kan slapen. Zo hebben ze een eigen plekje, kan je gewoon 2-persoonskamers boeken en is je kindje goed beschermd tegen muggen. Een andere must-have is een goede ergonomische babydrager.
Nu ben ik ook heel benieuwd naar jouw ervaringen. Wat zeg jij: reizen met kinderen, hoe is dat nu echt?
5 reacties
Hoi Nies,
via Twitter ben ik net op je blog terecht gekoment. Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik las ook je heftige verhaal, ik hoop dat alles nu goed gaat!
Leuk interview met Tikva, inspirerend he. Als bij jullie het reizen zo kriebelt gaan jullie ook met jullie kleine spruit op pad. Het zal alleen wel heel anders zijn dan zonder baby
Ik heb er van de week een blog over geschreven. Wil niet ongevraagd mn blog spammen, maar dacht, misschien vind je t leuk om te lezen: http://samendewereldontdekken.nl/reizen/reizen-met-baby/
Een hele fijne zwangerschap toegewenst, hopelijk zonder te veel zorgen en ik ga je blog volgen!
Groetjes, Nanouk
Hey Nanouk! Dankjewel voor je berichtje… Ik ga je blog zeker lezen! Voorlopig gaat de zwangerschap, oef, goed. Morgen 29 weekjes dus de tijd vliegt.
En jij trouwens ook nog gefeliciteerd, zie net dat jullie een tweede verwachten 😀
Leuk stukje. Ik denk dat je vooral naar jezelf en jouw kind moet kijken en dan voel je wel aan wat je wel en niet ziet zitten, dat is voor ieder anders. Maar uitgangspunt is…tuurlijk kan je blijven reizen met kinderen. Ik moest me ook vaak verdedigen maar gelukkig is het mijn leven, haha..Onze eerste reis was met onze dochter toen ze 10 maanden was, toen maar gelijk naar Australië, daar is ze nu inmiddels drie keer geweest. En vliegen ging hartstikke goed (wel vlogen wij bewust niet toen ze 2-4jr was, was nogal peuterpuber en toen zagen we het niet zitten). Wij staan met een puber nu weer voor andere uitdagingen, zij geniet namelijk ook heel erg op de camping met leeftijdsgenootjes en ik gun haar dat ook. Gelukkig geniet ze ook nog erg van rondreizen. Nu doen we dus vaak het ene jaar ver en het andere op camping in Europa, waar wij ook van genieten. Als ze ouder worden is het geven en nemen. Maar mijn uitgangspunt is, als een ouder geniet, geniet een kind ook (ipv andersom…haha)
Zo is dat, de toekomst zal het ook wat uitwijzen hé. Ik kan nu vanalles denken en willen, maar je weet nooit hoe het uitdraait. Brave baby of niet… Zen mama of gestreste kip zonder kop? Haha! Zalig uitgangspunt heb je wel, dat vind ik ook. Als je altijd alleen moet doen wat je kinderen willen 😉